Ανέβηκα το βουνό την Κυριακή με το σακίδιο και με το ακορδεόν μου. Για πρώτη φορά στην ζωή μου δεν συνάντησα κανένα ενώ πήγα πάνω στο φαλακρό βουνό, επειδί ήταν η Κυριακή βράδυ και ο καιρός δεν ήταν καλός, τελείωσε καταιγίδα. Όταν ήρθα στη βουνοκορφή, γνώρησα καινούργιους συνάδελφους και πήγα για ύπνο.
Όλη η εβδομάδα ήταν υπέροχη. Πρώτες δύο μέρες ήταν ήρεμοι, δεν ήρθαν πολλοί πελάτες. Οι φίλοι μου από την Οστράβα με επισκέφτηκαν την Τρίτη και είδαμε το καταπληκτικό ηλιοβασίλεμα μαζί.
Μετά την Τρήτη άρχισε η φασαρία και δουλέψαμε σκληρά. Ένα βράδυ ήπιαμε σφηνάκια και λίγες μπήρες, γιατί η δισεγγονή της μαγείρισσας μας γέννησε μωρό. Η μαγείρισσα μας είναι ογδόντα χρονών και έχει πενήντα δύο απόγονους. Αυτή μας κέρασε και εγώ έπαιξα το ακορντεόν.
Μερικές φορές οδήγησα το φορτηγό κάτω για αποθέματα. Μία φορά οδήγησα κάτω με μία γυναίκα που ξέχασε τα φάρμακά της. Δεν θα ήθελα να είμαι επαγγελματικός οδηγός, δεν είναι εύκολο με το μεγάλο φορτηγό.
Μία μέρα γνόρησα πέντε άντρες, γύρω σαράντα χρονών, που πήγαν με τα ποδήλατά τους στα βουνά. Ένας από τους είχε ηλεκτρικό ποδήλατο με μπαταρία, γιατί είχε νόσος του Πάρκινσον, πραγματικός ήρωας. Του είπα για την μάνα μου και να μην ξεχάσει οπτιμισμό, γιατί αυτό είναι πολύ συμαντικό. Μηλήσαμε λίγο και αυτοί πήγαν για ύπνο στο ξενοδοχίο μας.
Την παρασκευή πάλι έπαιξα το ακορντεόν μου και τραγουδήσαμε με τους συνάδελφους και με κάποιους πελάτες μας.
Τελείωσα τη δουλειά το Σάββατο βράδυ και πήγα για ένα πάρτι στο χωριό Guty, γιατί ένας άλλος φίλος μου ο Lukáš θα παντρεφτεί σύντομα.
Τώρα είμαι στο σπίτι και πάλι είμαι κουρασμένος. Τα βαρέλια μπύρας είναι βαρέα.
