108 κιλά

Ξεκίνησε η άνοιξη. Μόνο κάθομαι στο σπίτι και δεν κάνω τίποτα. Πήρα απόφαση να χάσω λίγα κιλά. Ασ πούμε 10 κιλά. Ξέρω έναν τσέχο-έλληνα οποίος έχει πάει δέκα πέντε χρόνια στο γυμναστήριο. Αυτός θα με βοηθήσει με την δίαιτα. Αυτό σημαίνει πως δεν θα τρώω έξω από τώρα και θα μαγειρέψω κάθε μέρα. Θα δώ τα αποτελέσματα σε μερικές μήνες.

Άλλο από αυτά, ξεκινήσαμε πάλι μαθήματα με την Μίσα, την πρώτη μου δασκάλα και κάνουμε τα μαθήματα online μέσα στο skype. Μου έστειλε ένα άρθρο για τον 25 Μαρτίου για να το διαβάσω αλλά είναι πολύ δύσκολο. Δεν πειράζει, έτσι θα μάθω καινούργιες λέξεις.

Στο πρώτο μας μάθημα μάθαμε αυτές τις λέξεις:

Původ καταγωγή, sezónní práce η δουλειά της σεζόν, místo το μέρος, trajekt καράβι, ve styku στην επαφή, píšeme si γραφόμαστε, daleko μακριά, vzdálený μακρινός, národnost εθνικότητα, dovolovat επιτρέπω, pokuta πρόστιμο, vyhrožovat απειλώ, záliv κόλπος, moře (zem.) πέλαγος, hřbitov νεκροταφείο, hrob τάφος, pohřeb κηδεία 

Sankce κύρωση, inflace πληθωρισμός, vysokozdvižný vozík περονοφόρος ανυψωτής  

Μπουζούκι μου διπλόχορδο

Η κατάσταση μας είναι δύσκολη. Δε θέλουμε ούτε να μιλήσουμε για το covid ούτε να φωράμε μάσκες. Θέλουμε να είμαστε έξω. Με τον κόσμο. Αλλά τι να κάνουμε. Πρέπει να περιμένουμε. Θα είναι καλύτερα.

Και εγώ; Τι νέα έχω; Πολά. Είμαι ακόμα προγραματιστής. Μαθαίνω μπουζούκι και μία μέρα θα είμαι πολύ καλός. Ελπίζω. Μένω στην Οστράβα. Είναι σπίτι μου. Εδώ μεγάλωσα και θέλω να μείνω εδώ. Θέλω να κάνω ότι μπορώ να νιώθω καλά εδώ. Οι γονείς μου μένουνε κοντά, αλλά δεν τους βλέπω συχνά. Δεν είναι δυνατόν γιατί δεν θέλω να τους μολύσω. Και όταν κάνω επίσκεψη φωράω μάσκα και κάθομαι δίπλα στο ανηχτό παράθηρο.

Όταν είναι δυνατόν κάνουμε παρέα με φίλους εδώ. Ξέρω πως απαγορέβεται αλλά νομίζω πως 99 της 100 άνθροποι κάνουνε το ίδιο. Δεν έχουμε ενεργία να κάθομαι μόνο σπίτι και να μην κάνουμε τίποτα.

Κάθε κυριακή παίζουμε με το γρουπ μας σε ένα κρυμμένο υπόγειο. Τι πλάκα πως πρέπει να κρυβόμαστε. Εγώ παίζω μπουζούκι. Η Ιβάνα παίζει κιθάρα και μπαγλαμά. Ο Στέλιος τραγουδάει και παίζει τουμπερλέκι. Η Ραφαέλα τραγουδάει. Η Έβα τραγουδάει. Και βρήκαμε μία κιθαριστή την Τερέζα. Παίζουμε ρεμπέτικα και άλλα ελληνικά τραγούδια.

Γνώρησα μία πολύ καλή κοπέλα από την Ελλάδα που μένει εδώ στην Οστράβα και ήμασταν μαζί από τον Απρίλιο. Αυτή ήταν η καλήτερη μου δασκάλα της ελληνικής γλλώσας και με έμαθε πολύ. Μου αρέσει πάρα πολύ. Δυστυχώς πήραμε απόφαση να χωρίσουμε. Αυτή είναι η ζωή.

Τώρα είμαι πάλι μόνος και έχω χρόνο να γράφω το blog μου. Είναι πολύ σημαντικό να συναιχίζω, θέλω να το διαβάσω σε πολά χρόνια και να θυμάμαι τις λεπτομερίες που δεν φράφω όλες. Αυτά θα μείνουνε μόνο στη μνήμη μου.