Σκεφτόμουν: χρειάζομαι τη άσκηση γιατί περνούσα πάρα πολύ χρόνο μπροστά τον υπολογιστή και τώρα είναι η ευκαιρία μου να κάνω κάτι διαφορετικό. Και πήγα στη Νέα Ζηλανδία. Είχα δίκιο αλλά… Μετά τις πεζοπορίες μας αισθάνομαι εκατόν χρονών. Κάνει κρύο και κοιμάμαι μέσα στο αυτοκίνητο μου για ένα μήνα ήδη. Είμαστε στα νότια και όλα τα πράγματα στη κατάστημα είναι πολύ ακριβά και η βενζίνη. Ταξίδεψα χίλια και πεντακόσια χιλιόμετρα από το Hastings ως εδώ. Βρεισκόμαστε στο «Te Anau». Το χειμώνα μόνο υπάρχουν τουρίστες και οι τρέλοι που ζούνε εδώ και αυτοί οι τουρίστες που είναι εδώ ξέχασαν να κοιτάζουν στο ημερολόγιο, σαν εμείς. Ευτυχώς χιόνισε πολύ και δεν μπορούμε να κάνουμε πεζοπορίες στα βουνά ξανά. Τελικά τα πόδια μου θα ξεκουραστούν… Κάνω λίγο πλάκα. Είναι εδώ πολύ ωραία, μόνο ανυπομονώ να γίνει πάλι καλοκαίρι.
Ο Μίκα είναι λίγο θυμωμένος, αυτός προτιμάει να μην σταματήσει καθόλου. Θέλει να κάνει πεζοπορίες στα βουνά κάθε μέρα. Αυτός θα ήταν πολύ καλός στρατιώτης, μπορεί είναι ένα ρομπότ.
Και ο Χριστόφορος… Δεν ξέρω πως πάει αυτός: πρέπει να τον ρωτήσω, αλλά ακούει τη μουσική και φοράει τα ακουστικά όλη τη ώρα. Πιθανώς καλά.
Σε δύο εβδομάδες θα δουλεύουμε ξανά να κερδίσουμε χρήματα γιατί είμαστε σχεδόν στο τέλο. Θα βρούμε κάτι όταν θα είμαστε στη «Christchurch».
Στις φωτογραφίες είναι η κορυφή του βουνού που ονομάζεται «Ben Lomond» και ένα ταξίδι με πλοίο στο «Fiordland National Park».
