Η ζωή μου στη Νέα Ζηλανδία είναι πολύ καλή, είμαι ευτυχισμένος. Έχω πάει στο Όκλαντ, στο Ουέλινγκτον, τώρα είμαι στο Hawke’s Bay και μέχρι τώρα αυτό είναι το καλύτερο μέρος για μένα στη Νέα Ζηλανδία. Δουλεύω εδώ μερικές εβδομάδες τώρα. Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Κάνουμε καλή παρέα. Νομίζω ότι στάθηκα τυχερός.
Είμαστε περίπου δέκα άτομα εδώ: ο Χρης και ο Παούλιους έχουν ήδη φύγει· απομένουν ο Τζόναθαν, ο Μίκα, ο Νταν με τη Χέλσι, ο Άεριαν, ο Μαρτίνας και η Ελεάνορ (αυτή γιόρτασε τα γενέθλιά της χθες και είχαμε κέικ) κι εγώ. Μένουμε όλοι μαζί στο κάμπινγκ. Δουλεύουμε από τις επτάμισι το πρωί ως τις πεντέμισι το απόγευμα περίπου. Μερικές φορές δουλέψαμε και το Σάββατο. Τα βράδια παίζουμε παιχνίδια. Έχουμε ήδη κάνει μερικά πάρτι και εγώ έπαιξα το ακορντεόν μου. Την Κυριακή ξεκουραζόμαστε ή κάνουμε εκδρομές. Πήγαμε στα βουνά: μία φορά στο Ταρανάκι (ηφαίστειο) και δύο φορές στο Τε Ματά. Μία φορά πήγα στην Ocean Beach και στο Νάπιερ με το ποδήλατο.
Δέκα άνθρωποι μένουν στο δεύτερο κάμπινγκ. Επίσης δουλεύουν εδώ τριάντα άνθρωποι από το Βανουάτου: ένα νησί που βρίσκεται τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα από εδώ.
Νομίζω ότι η δουλειά μου εδώ είναι πολύ διαφορετική από την προηγούμενη δουλειά που είχα στην Τσεχία· μου αρέσει πολύ αυτή η αλλαγή. Δεν είμαι μέσα σε γραφείο, είμαι έξω με τα δέντρα γύρω μου και μαζί με τους φίλους μου. Είμαι ο οδηγός του τρακτέρ· άλλοι θα ήθελαν να κάνουν αυτό γιατί είναι «κουλ». Μετά τη δουλειά περνάμε καλά και χαμογελάμε πολύ.
Και… φτιάχνω κρασί από μήλα και από σταφύλια και τώρα όλοι περιμένουμε· θα είναι έτοιμο σε μερικές εβδομάδες.
 |
| Πάνω στο «Ταρανακι» |
 |
| Κατεβαίνουμε κάτω από «Ταρανακι» |
 |
| Το ταξίδι στο «Τε Ματα» |
 |
| η θέα του «Hawke's Bay» απο «Τε Ματα» |
 |
| Πάνω στο «Ταρανακι» |
 |
| Πάνω στο «Τε Ματα» |
