Η ζωή μου στην Νέα Ζηλανδία είναι πολύ καλή, είμαι ευτυχυσμένος. Έχω πάει στο Ώκλαντ, στο Oυελινγκτον, τώρα είμαι στο «Hawke’s Bay» και μέχρι τώρα αυτός είναι ο καλύτερος μέρος για μένα στη Νέα Ζηλανδία. Έχω δουλεύει μερικές εβδομάδες τώρα. Έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Κάνουμε καλή παρέα. Νομίζω ότι βρήκα τύχη.
Ήμαστε δέκα παιδιά περίπου εδώ: ο Χρης και ο Παουλιους έχουν φύγει ήδη; απομένουν Τζόναθαν, Μικα, Δαν με Χελση, Αέριαν, Μαρτινας και Ελεάνορ (αυτή γιόρτασε τη γιενέθλια της εχθές και είχαμε κείκ) και εγώ. Μένουμε στο καμπινγκ μαζί. Δουλευουμε από τις επτάμισι το πρωί ως πεντέμισι το βράδυ περίπου. Μερικές φορές δούλεψαμε το Σάβατο. Τα βράδια παίζουμε παιχνίδια. Είχαμε ήδη μερικά πάρτι και εγώ έψεξα το ακορντεόν μου. Τη Κυριακή ξεκουραζόμαστε ή κάνουμε ταξίδια. Ήμασταν στα βουνά: μία φορά στο «Ταρανάκι» (ηφαίστειο) και δύο φορές στο «Τε Ματα». Μία φορά πήγα στη «Ocean Beach» και στο «Νάπιερ» με το ποδήλατο.
Δέκα άνθροπει μένουν στο δεύτερο καμπινγκ. Eπίσης δουλεύουν εδώ τριαντα άντρουπους από την «Βανουάτου»: ένα νησί που βρίσκεται τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα απο εδώ.
Νομίζω ότι η δουλειά μου εδώ είναι πολύ διαφορετικό από τη προηγούμενη δουλειά που είχα στη Τσεχία: μου αρέσει πολύ αυτή τη αλλαγή. Δεν είμαι μέσα στο γραφείο, είμαι έξω με τα δέντρα γύρω μου και μαζί με τους φίλους μου. Είμαι ο οδηγός του τρακτέριου, άλλοι θα ήθελαν να κάνουν αυτό γιατί είναι «κουλ». Μετά τις δουλιές μας περνάμε καλά και χαμογελάμε πολύ.
ΚΑΙ.. φτιάχνω το κρασί από τα μήλα και από τα σταφύλια και τώρα όλοι περιμένουμε, θα είναι έτoιμο σε μερικές εβδομάδες.
 |
| Πάνω στο «Ταρανακι» |
 |
| Κατεβαίνουμε κάτω από «Ταρανακι» |
 |
| Το ταξίδι στο «Τε Ματα» |
 |
| η θέα του «Hawke's Bay» απο «Τε Ματα» |
 |
| Πάνω στο «Ταρανακι» |
 |
| Πάνω στο «Τε Ματα» |
